دلیل هیپوسمیا یا از دست دادن حس بویایی

 هیپوسمیا (Hyposmia) شرایطی است که در آن فرد بخشی از حس بویایی خود را از دست می دهد. این شرایط می تواند موجب نگرانی فرد شده و همچنین پیامدهای جدی‌تری به همراه داشته باشد.

 

دانشمندان می گویند که سیستم بویایی انسان که حس بویایی را کنترل می کند می تواند بین ۱۰ هزار تا ۱۰۰ میلیارد بوی مختلف را تشخیص دهد.

حس بویایی می تواند به ایجاد و یادآوری خاطرات کمک کند، بر احساس رضایت از بسیاری تجربیات روزانه بیفزاید و کیفیت زندگی فرد را افزایش دهد.

همچنین، اطلاعات بویایی نقش مهمی در حفظ امنیت جسمی فرد ایفا می کنند. از دست دادن حس بویایی می تواند خطر عدم توجه به نشانه های هشدار دهنده مانند بوی گاز، آتش، یا غذای فاسد را افزایش دهد. همچنین، این شرایط می تواند به بروز مشکلات جدی‌تر که نیازمند مراقبت پزشکی هستند، اشاره داشته باشد.

دلایل

از دلایل احتمالی هیپوسمیا می توان به موارد زیر اشاره کرد:

– آلرژی ها

– آسیب دیدگی سر

– عفونت ها، مانند آنفلوآنزا

– توده های کوچک به نام پولیپ در بینی یا سینوس ها

– انحراف تیغه بینی

– مشکلات مزمن سینوس

– سیگار کشیدن

– بی تعادلی هورمونی

– مشکلات دندان

برخی داروها نیز می توانند بر حس بویایی انسان تاثیرگذار باشند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

– برخی آنتی بیوتیک ها، از جمله آمپی‌سیلین و تتراسایکلین

– برخی داروهای ضد افسردگی، مانند آمی‌تریپتیلین

– برخی آنتی هیستامین ها، مانند لوراتادین

از دیگر عواملی که می توانند به از دست دادن حس بویایی منجر شوند می توان به موارد زیر اشاره کرد:

– مواجهه بلند مدت با برخی مواد شیمیایی

– سیگار کشیدن

– استفاده از مواد مخدر، مانند کوکائین

– پرتودرمانی برای سرطان های سر و گردن

شرایط مرتبط

هیپوسمیا می تواند نشانه ای از مسائل سلامت دیگر از جمله شرایط عصبی زیر باشد:

– بیماری پارکینسون

– مولتیپل اسکلروزیس یا بیماری ام‌اس

– بیماری آلزایمر

مطالعه ای در سال ۲۰۱۳ با حضور ۵۰ شرکت کننده نشان داد که ۴۰ درصد افراد مبتلا به بیماری ام‌اس حداقل بخشی از حس بویایی خود را از دست داده اند.

کاهش حس بویایی لزوما به معنای آن نیست که فرد به یکی از این بیماری مبتلا شده است اما به گفته برخی کارشناسان، آزمایش غربالگری بویایی می تواند به تشخیص زودهنگام آنها کمک کند.

از دیگر شرایطی که می توانند بر حس بویایی انسان تاثیرگذار باشند می توان به موارد زیر اشاره کرد:

– چاقی

– دیابت نوع ۱

– فشار خون بالا

– سوء تغذیه

پژوهشگران متوجه شده اند که افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ می توانند با دشواری در تشخیص و تمایز روایح مواجه باشند. نتایج یک مطالعه نشان داد هرچه ناراحتی این افراد در نتیجه یک آسیب عصبی دیابتی که به نام نوروپاتی دیابتی شناخته می شود، بیشتر باشد، مشکلات بیشتری در حس بویایی خود دارند.

تغییرات دیگر در حس بویایی

هیپوسمیا به کاهش حس بویایی و از دست دادن بخشی از این حس گفته می شود اما برخی افراد ممکن است مسائل دیگر مرتبط با بویایی را تجربه کنند.

به عنوان مثال، آنوسمیا (Anosmia) به از دست دادن کامل حس بویایی گفته می شود.

برخی افراد از بدو تولد به آنوسمیا مبتلا هستند، اما این شرایط می تواند در نتیجه یک آسیب دیدگی سر، مشکلی در مسیرهای بینی مانند بیماری مزمن التهابی سینوس یا بینی، یا یک عفونت ویروسی دستگاه تنفسی فوقانی نیز شکل بگیرد.

از دیگر انواع اختلال در عملکرد بویایی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

پاروسمیا (Parosmia) که به اختلال و تحریف درک روایح گفته می شود. در این شرایط روایحی که پیشتر برای فرد خوشایند بودند می توانند ناخوشایند به نظر رسیده یا شدت یک رایحه متفاوت به نظر برسد.

فانتوسمیا (Phantosmia) که در این شرایط فرد باور دارد می تواند بوی چیزی را احساس کند اما در واقع هیچ بویی وجود ندارد.

پیشروی

هیپوسمیا که به واسطه یک آلرژی فصلی یا سرماخوردگی شکل گرفته باشد بی نیاز از درمانی خاص بهبود می یابد، اما برخی داروها و درمان ها ممکن است به بازیابی حس بویایی کمک کنند.

اگر فردی پس از یک آسیب دیدگی سر یا یک آسیب التهابی چشمگیر به سیستم بویایی، حس بویایی خود را از دست داده باشد، بهبود کامل شاید ممکن نباشد.

تشخیص و درمان

اگر فردی از دست دادن حس بویایی خود را بدون دلیلی مشخص تجربه می کند، به ویژه اگر تغییر ناگهانی و شدید است، باید برای بررسی دقیق شرایط به پزشک مراجعه کنید.

پزشک یک معاینه بدنی را انجام خواهد داد. وی شرایط مسیرهای بینی، سینوس ها و ساختارهای اطراف آنها را بررسی خواهد کرد.

پزشک درباره سابقه پزشکی فرد، به ویژه درباره مشکلات دستگاه تنفسی فوقانی و این که آیا فرد علائم دیگری را نیز تجربه می کند یا خیر پرسش خواهد کرد.

یک متخصص گوش و حلق و بینی ممکن است آندوسکوپی بینی را انجام دهد که در آن یک لوله نازک و بلند مجهز به دوربین وارد بینی فرد می شود تا شرایط بینی و حفره های سینوس بررسی شود.

پزشک در پی نشانه های زیر خواهد بود:

– تورم

– خونریزی

– چرک

– توده هایی که می توانند نشان دهنده پولیپ یا تومور باشند

– گرفتگی

– بزرگ شدن ساختارهای بینی

– انحراف تیغه بینی

اگر این آزمایشات دلیل مشکل را مشخص نکنند، پزشک ممکن است یک اسکن ام‌آر‌آی به منظور ارزیابی بخش های مسئول تشخیص روایح در مغز را توصیه کند.

آزمایش های بویایی می توانند به پزشک در تشخیص این که فرد به آنوسمیا یا هیپوسمیا مبتلا است، کمک کنند. در موارد هیپوسمیا، این آزمایشات دامنه از دست دادن حس بویایی را ارزیابی خواهند کرد.

درمان

گزینه های درمان شامل دارو، عمل جراحی، و هر نوع درمان ضروری برای یک بیماری زمینه ای می شوند.

پزشک ممکن است برای موارد زیر عمل جراحی را پیشنهاد دهد:

– پولیپ های بینی

– انحراف تیغه بینی

– مشکلات ساختاری دیگر

پزشک ممکن است داروهایی مانند استروئیدها و آنتی هیستامین ها را برای تسکین التهاب ناشی از یک آلرژی یا عفونت دستگاه تنفسی تجویز کند.

چشم انداز

با افزایش سن، افراد بسیاری کاهش قدرت بویایی خود را تجربه می کنند. این شرایط می تواند خطر مصرف غذای فاسد و عدم توجه به نشانه های خطر مانند آتش سوزی را افزایش دهد. همچنین، این می تواند به یک مشکل سلامت که نیازمند توجه بیشتر است اشاره داشته باشد.

افرادی که کاهش قدرت بویایی خود را تجربه می کنند باید در پی درمان این شرایط باشند تا اطمینان حاصل شود که این تغییرات موجب مشکلات سلامت و ایمنی اضافه نمی شوند و همچنین بیماری های زمینه ای درمان می شوند.

نصب و استفاده از سیستم های هشدار وجود مونوکسید کربن و دود در خانه می تواند به محافظت از افرادی که کاهش قدرت بویایی خود را تجربه می کنند، کمک کند.

همچنین، افراد باید هنگام کار با مواد شیمیایی خانگی بالقوه سمی مراقب باشند و تاریخ انقضای هر غذایی را پیش از مصرف بررسی کنند.

دلیل هیپوسمیا یا از دست دادن حس بویایی

 

کاربرد های قرص لوپرامید

 این قرص از دسته دارو های ضد اسهال می باشد که با نام های تجاری lopex و dimor و قرص آمی لوپرا شناخته می شود که در اشکال دارویی قرص و کپسول و شربت در داروخانه ها وجود دارد.

 

 آشنایی با کاربرد های قرص لوپرامید

لوپرامید جزو مخدر ها و مشتقات سنتزی پیپرادین می باشد که قادر است به صورت مستقیم روی عصب های مخاطی تاثیر بگذارد و حرکات روده را آهسته تر کند که در این زمان شاهد کاهش حجم میزان اسهال و بند آمدن آن می شویم. بیشترین استفاده از این دارو برای درمان های اسهال های ناگهانی است.

از دیگر کاربرد های این دارو استفاده از آن جهت درمان اسهال به بیمارانی که مشکلات التهابی روده دارند.

موارد مصرف

همان گونه که گفتیم این قرص در اشکال مختلفی وجود دارد که نوع مصرف آن را پزشک برای شما تعیین می کند، این قرص در جهت درمان مشکلات زیر مصرف می شود.

کنترل حرکات روده ها و سیستم گوارشی بهبود سندروم روده بهبود التهابات روده درمانگر اسهال

 

مقدار استفاده از این دارو در افراد مختلف

در بزرگسالان⇐ بستگی به نوع حاد و مزمن بودن اسهال دارد. در صورت حاد بودن به طور کل باید مقدار مصرف آن در طول روز ۱۶ میلی گرم باشد. در ابتدا باید یک دوز ۴ میلی گرمی استفاده شود و سپس بعد از هر اجابت مزاج ۲ میلی گرم تا زمان بهبودی استفاده کنید.

در اسهال مزمن هم همینطور در ابتدا به صورت خوراکی ۴ میلی گرم از آن استفاده شود و سپس به دنبال آن بعد از اجابت مزاج ۲ میلی گرم از دارو استفاده شود. طول دوره بهبودی ممکن است به دلیل مزمن بودن آن به طول انجامد، اگر بعد از گذشت ۱۰ روز هیچ گونه بهبودی حاصل نشد نشان دهنده مقاوم بودن اسهال به قرص لوپرامید است. که نمی توان با افزایش دادن دوز اسهال را درمان کرد.

در کودکان⇐ در کودکانی بین ۲ تا ۶ سال معمولا ۱ میلی گردم به تعداد سه مرتبه در طول روز و سپس در ازای هر ۱ کیلو از وزن بدن کودک بعد از هر مرتبه از اسهال ۰/۱ میلی گرم می باشد. به طور کل حد مجاز برای استفاده در بین کودکان ۳ میلی گرم در روز می باشد.

در بین کودکان ۶ تا ۸ ساله هم به میزان۲ میلی گرم ۲ مرتبه در طول روز اول سپس بعد از هر بار اسهال با توجه به وزن بدن ۰/۱ است، حد مجاز استفاده برای این دوره سنی حدود ۴ میلی گرم در طول روز می باشد. میزان استفاده از این دارو برای کودکان ۸ تا ۱۲ سال و ۱۲ تا ۱۸ سال به ترتیب ۶ میلی گرم در روز و ۸ میلی گرم در روز می باشد.

 

منع مصرف

 افرادی که هر گونه حساسیت نسبت به مشتقات و ترکیبات قرص لوپرامید دارند.

کودکانی که زیر ۲ سال سن دارند. در صورت داشتن در های شکمی. دیسانتری حاد. کولیت سودوممبران ناشی از درمان با دارو های آنتی بیوتیکی. کولیت اولسراتیو حاد. مصرف لوپرامید در بارداری

از آنجایی که این دارو در دسته گروه های دارویی c قرار دارد اثرات آن بر روی جنین مشخص نیست، اما بهتر است در این زمینه محتاطانه رفتار نمایید و قبل از مصرف آن حتما با پزشک مشورت نمایید.

مهم ترین عوارض جانبی حالت تهوع بی اشتها شدن استفراغ وزوز گوش انتروکولیت نکروتیک کم شدن فعالیت های سیستم عصبی درد شکم خشکی دهان راش های پوستی ایجاد حساسیت سرگیجه مگاکولون توکسیک مختل شدن هضم غذا

 

تداخل های دارویی آمیودارون دلاویردین  اریترومایسین  اسپیرونولاکتون  دیلتیازم رانیتیدین کلوپیدوگرل  سایمتیدین  سیکلوسپورین فنتانیل جم فیبروزیل ایدلالیزیب کلاریترومایسین کوبیسیستات  وراپامیل میبفرادیل کوتریموکسازول

 

مصرف لوپرامید در شیر دهی

این دارو می تواند از طریق شیر به نوزاد منتقل شود و برای کودک خطراتی را به وجود بیاورد به همین دلیل نیاید از این قرص در دوران شیر دهی استفاده کنید.

 

 

قرص تنظیم خواب

 شبانه از مشکلاتی است که اجازه نمی‌دهد به راحتی به خواب بروید و خستگی را از تن بیرون کنید. همین امر باعث می‌شود در طول روز احساس کسالت و بی‌حوصلگی داشته باشید. خیلی افراد برای رفع این مشکل به انواع داروها پناه می‌برند، اما باید بدانید مصرف بی‌رویه و خودسرانه هر کدام از آن‌ها ممکن است عوارض بدی به همراه داشته باشد. در ادامه قصد داریم به معرفی معرفی برخی از انواع قرص تنظیم خواب بپردازیم که معمولا در مواقع بی‌خوابی استفاده می‌شوند.

معرفی برخی از انواع قرص تنظیم خواب

داروهای خواب انواع مختلفی دارند که پزشک با گرفتن شرح حال فرد، می‌تواند مناسب‌ترین آن‌ها را تجویز کند. هر کدام از داروهای تنطیم خواب معایب و مزایایی دارند. برخی اعتیادآور هستند و برخی اثرگذاری بیشتری نسبت به نمونه‌های دیگر دارند.

نام دارو خواب آور بودن  ایجاد وابستگی کمک به افزایش زمان خواب دیازپام * * تمازپام * * * آلپرازولام * * * ملاتونین * * فلورازپام * * لورازپام * * ۱٫ قرص دیازپام

 قرص دیازپام (Diazepam) دارویی مسکن و خواب‌آور است که برای تسکین اضطراب و ، اختلالات خواب و اختلالات هراس مصرف می‌شود. افرادی که به طور دائمی از این داروها استفاده می‌کنند به تدریج به آن وابسته شده و برای دستیابی به همان میزان آرامش قبلی، مجبور به مصرف میزان بیشتری از آن هستند. بنابراین به دلیل اعتیادآور بودن، میزان دوز مصرفی این دارو باید حتما توسط پزشک تعیین گردد.

 

 

 

عوارض قرص دیازپام شامل افت قوای ذهنی، خواب‌آلودگی، تکلم نامفهوم، ضربان قلب کند، تنگی‌ نفس، عدم تعادل، بثورات جلدی، گلو درد، تب و لرز، کبودی یا خونریزی غیرعادی، زخم‌های دهانی، زردی پوست یا چشمان، از دست رفتن حافظه، بی‌خوابی، اضطراب یا تحریک‌پذیری می‌شود.

درصورتیکه قصد مصرف این دارو را دارید بهتر است درباره آن اطلاعات بیشتری داشته باشید. لینک زیر به معرفی این قرص و نکاتی که طی مصرف آن باید بدانید اختصاص دارد.

 

۲٫ قرص تمازپام

تمازپام (Temazepam) دارویی با اثرات ضد اضطرابی، آرام‌بخشی، ضد تشنجی و شل‌کننده عضلانی است که در موارد بی‌خوابی نیز استفاده می‌شود. توجه داشته باشید که مصرف طولانی مدت این دارو باعث سازگاری بدن با آن شده و اثرات آن را کاهش می‌دهد. همین امر موجب وابستگی بیشتر بیمار به آن و مصرف دوزهای بالاتر می‌شود.

 

 

عوارض قرص تمازپام شامل تجربه خواب‌های آشفته، ذهن بی‌ثبات، سردرد، خواب‌آلودگی روزانه و سرگیجه می‌شود.

درصورتیکه قصد مصرف این دارو را دارید بهتر است درباره آن اطلاعات بیشتری داشته باشید. لینک زیر به معرفی این قرص و نکاتی که طی مصرف آن باید بدانید اختصاص دارد.

 

 ۳٫ قرص آلپرازولام

 قرص آلپرازولام (Alprazolam) از داروهای ضدافسردگی است که توسط روانپزشکان و پزشکان برای کاهش اضطراب و افسردگی و بهبود وضعیت خواب فرد تجویز می‌شود. این دارو به عنوان قرص تنظیم خواب، گاهی تا نیم میلی‌گرم نیز تجویز می‌شود. سرعت عمل آلپرازولام بستگی به شدت بیماری، سن و همچنین سرعت سوخت و ساز بدن فرد دارد. در برخی از افراد در کمتر از ۵ دقیقه بعد از جذب، اثر می‌کند. آلپرازولام، یک داروی اعتیادآور است.

 

 

عوارض قرص آلپرازولام شامل خواب‌آلودگی و گیجی، اختلال تعادل در راه رفتن، تکلم غیرقابل فهم، تاری دید، ناراحتی‌های گوارشی و عوارض کبدی می‌شود.

درصورتیکه قصد مصرف این دارو را دارید بهتر است درباره آن اطلاعات بیشتری داشته باشید. لینک زیر به معرفی این قرص و نکاتی که طی مصرف آن باید بدانید اختصاص دارد.

 

۴٫ قرص ملاتونین

قرص ملاتونین (Melatonin) با افزایش هورمون ملاتونین (هورمونی که به هنگام تاریکی شروع به ترشح می‌کند و به انسان احساس خواب‌آلودگی می‌دهد) در بدن به تنظیم چرخه خواب و بیداری کمک کرده و بر همین اساس بی خوابی‌های شبانه را رفع می‌کند. البته در نظر داشته باشید که اگر کم خوابی فردی در اثر اضطراب باشد مصرف این قرص کمک چندانی به روند بهبود خواب او نخواهد کرد.

به طور معمول در بزرگسالان یک عدد قرص زیر زبانی نیم ساعت قبل از رفتن به رختخواب مصرف می‌شود. به دلیل اعتیادآور بودن این دارو، ترجیحا از مصرف آن برای طولانی مدت اجتناب کنید.

 

 

 

عوارض قرص ملاتونین شامل خواب‌آلودگی، سردرد، سرگیجه، ضعف و خستگی، ، کاهش میل جنسی، تغییرات فشار خون، تغییر رنگ پوست و رنگ چشم (در صورت مصرف بیش از حد) می‌شود.

درصورتیکه قصد مصرف این دارو را دارید بهتر است درباره آن اطلاعات بیشتری داشته باشید. لینک زیر به معرفی این قرص و نکاتی که طی مصرف آن باید بدانید اختصاص دارد.

 

۵٫ قرص فلورازپام

قرص فلورازپام (Flurazepam) از داروهای آرامبخشی است که کاربرد اصلی آن در درمان بی‌خوابی‌های کوتاه مدت بوده و به منظور رفع بیدار شدن‌های مکرر شبانه، تجویز می‌شود. به طور معمول به منظور درمان بی‌خوابی در بزرگسالان مقدار ۱۵ الی ۳۰ میلی‌گرم از دارو قبل از خواب مصرف می‌شود. توجه داشته باشید که مصرف این دارو به دلیل احتمال نقص عضو جنین در زنان باردار ممنوع است. مصرف طولانی مدت این دارو ایجاد وابستگی می‌کند.

 

 

عوارض قرص تنظیم خواب فلورازپام شامل خواب‌آلودگی، عدم تعادل، فراموشی، وابستگی به دارو، حالت تهوع، ، ، تاری دید، ، ، و مشکلات تنفسی می‌شود.

درصورتیکه قصد مصرف این دارو را دارید، بهتر است درباره آن اطلاعات بیشتری داشته باشید. لینک زیر به معرفی این قرص و نکاتی که طی مصرف آن باید بدانید اختصاص دارد.

 

۶٫ قرص لورازپام

 قرص لورازپام (Lorazepam) از داروهای آرام بخش است که برای درمان بی‌خوابی و اضطراب بکار می‌رود. همانند اکثر داروهای خواب آور، این دارو هم می‌تواند در صورت مصرف طولانی مدت وابستگی فیزیکی و روانی در فرد مصرف‌کننده، ایجاد کند.

 

 

عوارض قرص لورازپام شامل بی‌قراری، فراموشی، عدم آگاهی به زمان و مکان، افسردگی، خواب‌آلودگی، بی نظمی حرکات عضلات، سرگیجه، ‏اختلال تکلم، لرزش، هیجان متناقض، ضعف، سردرد و بی‌خوابی می‌شود.

درصورتیکه قصد مصرف این دارو را دارید، بهتر است درباره آن اطلاعات بیشتری داشته باشید. لینک زیر به معرفی این قرص و نکاتی که طی مصرف آن باید بدانید اختصاص دارد.

علل ابتلا به بی خوابی

بی‌خوابی یکی از اختلالات خواب است که دلایل مختلفی باعث بروز آن می‌شود. عمده‌ترین دلیل بی‌خوابی را می‌توان به استرس نسبت داد. این عارضه نه تنها خواب آرام شبانه را از فرد می‌گیرد، بلکه سایر مشکلات روحی و جسمی (بیماری‌های قلبی) را نیز به دنبال خود می‌آورد. از دیگر علت‌های بی‌خوابی، می‌توان به احساس عدم امنیت، ، و اشاره کرد.

بی‌خوابی می‌تواند موقتی، حاد یا مزمن باشد. در حالت موقتی یا گذرا فرد معمولا بین چند روز تا یک هفته دچار این اختلال می‌شود، اما در حالت مزمن فرد حتی بیشتر از یک سال با این مشکل درگیر است. بی خوابی حاد نیز در برخی افراد وجود دارد که معمولا بین سه هفته الی شش ماه بروز می‌کند. بی خوابی از هر نوع که باشد باید تحت درمان قرار گیرد و یکی از این درمان‌ها تجویز قرص تنظیم خواب از سوی پزشک است. معمولا افراد با سنین بالا به این عارضه مبتلا می‌شوند، اما به طور کلی بی خوابی در هر سنی می‌توان بروز کند.

روش‌های خانگی درمان بی خوابی

همانطور که ذکر شد، انواع قرص تنظیم خواب عوارض زیادی دارند که می‌تواند برکیفیت زندگی ما اثر منفی بگذارد. برای اجتناب از این عوارض و با صلاحدید پزشک می‌توان از مواد طبیعی نیز برای درمان بی خوابی استفاده کرد.

گاهی مواد طبیعی که در دسترس ما جود دارند می‌توانند بی‌خوابی را تا حدودی رفع کنند. عسل یکی از معروف‌ترین مواد طبیعی آرام‌بخش است که مصرف آن در این زمینه توصیه می‌شود. چنانچه علاقه‌مند هستید با دیگر روش‌های خانگی درمان بی‌خوابی آشنا شوید به لینک‌های زیر بروید.

 

انواع قرص تنظیم خواب

 

تفاوت چیا و تخم شربتی

 انسان در طول تاریخ همواره از طبیعت به عنوان منبع اصلی برای درمان بسیاری از بیماری ها استفاده کرده است. تفاوت بین داروهای رایج و داروهای طبیعی این است که آنها به طور معمول ارزان‌تر بوده و موجب شکل گیری آسیب نمی شوند. در همین راستا، از یک نوشیدنی طبیعی می توانید برای کمک به درمان بسیاری از مشکلات سلامت استفاده کنید.

چیا گیاهی است یک‌ساله از سرده مریم‌گلی و خانواده نعناعیان. این گیاه بومی آمریکای مرکزی است. این گیاه را برای مصرف دانه آن می‌کارند، گرچه خود گیاه کاربرد تزئینی هم دارد.

چیا از نظر تجاری بیشتر به علت دانه‌های آن کاشته می‌شود. دانه‌های چیا سرشار از اسیدهای چرب امگا ۳ است. از دانه‌های چیا می‌توان ۲۵ تا ۳۰ درصد روغن استخراج کرد. از جمله اسید آلفا لینولنیک (ALA). روغن دانه‌های چیا تشکیل شده است از حدود ۵۵ درصد امگا ۳، هجده درصد امگا ۶، حدود شش درصد امگا ۹ و حدود ۱۰ درصد چربی‌های اشباع شده.

 

تنها شباهت دانه چیا با تخم شربتی لعابدار شدن هر دو است

 

تفاوت چیا و تخم شربتی

دانه‌های چیا با تخم شربتی (بذر گیاه ریحان) تفاوت داشته و هر کدام خاصیت جداگانه ای دارند. در ایران تخم شربتی از قدیم در نوشیدنی‌های خنک برای بر طرف کردن عطش در فصل تابستان استفاده می‌شود. گاهی تخم شربتی به اشتباه به عنوان دانه‌های چیا خریداری شده و مورد استفاده قرار می‌گیرد، یا خواص مربوط به دانه‌های چیا به تخم شربتی که در ایران فراوان است نسبت داده می‌شود که درست نیست.

تنها شباهت دانه چیا با تخم شربتی لعابدار شدن هر دو است (دارای موسیلاژ می‌باشند) ، ولی مهم خواص دانه‌ها است که با هم فرق دارند.

همچنین باید توجه داشت که طعم دانه چیا و دانه ریحان به هم نزدیک است و به همین سبب گاهی در ایران دانه چیا به عنوان تخم شربتی به فروش می رسد.

 

نوشیدنی لیمو و چیا

برای تهیه این نوشیدنی مفید به دانه های چیا و لیمو ترش نیاز دارید. مصرف این نوشیدنی می تواند به پیشگیری از سرماخوردگی، کاهش چربی و پاکسازی بدن از سموم و مواد زائد کمک کند. بر همین اساس افراد بسیاری این نوشیدنی را هر روز مصرف می کنند.

هنگامی که ترکیب شده اند، این مواد تشکیل دهنده نتیجه ای شگفت انگیز را به واسطه ویژگی های طبیعی قدرتمند خود به همراه خواهند داشت.

مواد تشکیل دهنده:

یک قاشق غذاخوری از دانه های چیا

آب یک لیموی تازه

یک یا یک و نیم لیوان آب

یک قاشق غذاخوری عسل

روش تهیه:

ابتدا، دانه های چیا را به مدت یک ساعت در آب خیس کنید. پس از یک ساعت، پوششی ژله ای اطراف دانه ها را فرا می گیرد که از محتوای فیبر آنها ناشی می شود. سپس، دانه ها را با استفاده از یک صافی جدا کرده و به آب و آب لیمو ترش اضافه کنید که مقدار آنها در بالا ذکر شد. برای کسب مزه ای بهتر و افزایش فواید این نوشیدنی می توانید مقداری عسل نیز به آن اضافه کنید.

تفاوت چیا و تخم شربتی

 

چند روش ساده برای سفید کردن دندان‌ها در خانه

 چند روش ساده برای سفید کردن دندان‌ها در خانه در شرایطی که سفیدکننده‌های شیمیایی به شدت آسیب‌زا هستند، می‌توان از چند روش خانگی برای سفید ‏کردن دندان‌ها استفاده کرد.‏

 

‏‎خمیر جوش شیرین و پراکسید هیدروژن با مخلوط کردن یک قاشق چای‌خوری جوش شیرین با پراکسید هیدروژن در یک ظرف کوچک، خمیر ‏نازکی درست و از مسواک نرم برای مالیدن خمیر روی دندان استفاده کنید و به آرامی به مدت ٢ دقیقه ‏مسواک بزنید. سپس بشویید و با خمیر دندان به‌طور منظم مسواک بزنید‎

‎ ‏‎قرقره کردن پراکسید هیدروژن‎ ‎ با خمیر دندان معمولی مسواک بزنید. یک دوم فنجان آب را با دو قاشق غذاخوری از پراکسید هیدروژن ‏مخلوط کنید و در دهان خود برای یک دقیقه قرقره کنید. برای حذف پراکسید هیدروژن، مسواک بزنید و با ‏آب بشویید. هر روز این کار را تکرار کنید تا زمانی که دندان‌هایتان روشن شود‎

‏‎‏‎استفاده از خمیر نمک دریا و جوش شیرین ‏ یک قاشق چای‌خوری جوش شیرین را با یک دوم قاشق چای‌خوری نمک دریا با یک کمی آب در یک ظرف ‏کوچک مخلوط کنید تا خمیری نازک ایجاد شود. از مسواک نرم برای مالیدن خمیر روی دندان استفاده ‏کنید و به آرامی به مدت ٢دقیقه مسواک بزنید. سپس با آب بشویید و پس از آن با خمیر دندان به‌طور ‏منظم مسواک بزنید‎.

‏‎‏‎ ‎مسواک زدن با خمیر پودر زردچوبه ‏ یک قاشق چای‌خوری پودر زردچوبه ارگانیک و کمی آب را در یک ظرف کوچک مخلوط کنید تا یک خمیر ‏نازک ایجاد شود. از مسواک نرم برای مالیدن خمیر روی دندان استفاده کنید و به آرامی به مدت ٢ دقیقه ‏مسواک بزنید. مراقب باشید که پاشیده نشود، زیرا می‌تواند همه جا رارنگی کند. سپس با آب بشویید و پس از آن با ‏خمیر دندان به‌طور منظم مسواک بزنید‎.

‏‎مسواک زدن با زغال سنگ فعال ‏ پودر زغال‌سنگ با درجه فعال مواد غذایی را روی مسواک مرطوب بپاشید، سپس به مدت ٢ دقیقه مسواک ‏بزنید. مراقب باشیدکه پاشیده نشود، چون می‌تواند همه جا را لکه‌دار کند. پس از آن با آب بشویید و به‌طور ‏منظم مسواک بزنید‎.

‏‎مسواک زدن با خمیر آب لیمو و جوش شیرین یک قاشق چای‌خوری آب لیمو را با جوش شیرین به مقدار لازم مخلوط کنید تا خمیری نازک ایجاد شود. با مسواک نرم و به آرامی به مدت ٢ دقیقه مسواک بزنید و با آب بشویید، سپس با خمیر دندان به‌طور ‏منظم مسواک بزنید تا آب‌لیمو از بین برود‎

غرغره روغن نارگیل و مسواک زدن ‏ یک قاشق غذاخوری از روغن نارگیل ارگانیک را در دهان بریزید و غرغره کنید. آن را در اطراف دهان خود ‏برای ٢٠-٥دقیقه بچرخانید. (مانند وقتی که دهان‌شویه استفاده می‌کنید) جوش‌شیرین را روی مسواک ‏مرطوب بپاشید و دندان‌های خود را مسواک بزنید و بشویید‎

‏‎ ‎شست‌وشوی دندان با سرکه سیب ‏ یک قاشق غذاخوری از سرکه سیب را مانند دهان‌شویه در اطراف دهان خود برای ٢ دقیقه شست‌وشو دهید، ‏پس از آن مسواک خود را در سرکه سیب فرو کرده و برای کمک به حذف لکه‌ها مسواک بزنید و بعد بشویید و ‏سپس دندان‌های خود را با جوش‌شیرین و خمیر دندان مسواک بزنید تا تمام سرکه سیب حذف شود.‏

‏‎ضدعفونی کردن دهان و دندان با جوش‌شیرین، خمیر دندان و هیدروژن پراکسید ‎٢‎قاشق چای‌خوری جوش‌شیرین را با ٢ قاشق چای‌خوری از خمیر دندان و یک قاشق چای‌خوری از پراکسید ‏هیدروژن مخلوط کنید. مخلوط را روی دندان‌ها پخش کنید و ١٠-٥ دقیقه آن را رها کنید. دندان‌ها را با ‏مخلوط مسواک کنید و سپس به‌طور کامل با آب بشویید. برای حذف تمام پراکسید هیدروژن با خمیر دندان ‏به طور منظم با جوش شیرین مسواک بزنید‎.

‏‎خمیردندان سفید‌کننده خانگی با اسانس‌های روغن مقدار مساوی از روغن نارگیل ارگانیک و جوش شیرین را با چند قطره روغن نعناع، اسانس نعناع یا روغن ‏چوب دارچین مخلوط کنید، تا خمیر دندان ایجاد شود. دندان‌ها را روزی دوبار مسواک بزنید‎

چند روش ساده برای سفید کردن دندان‌ها در خانه

 

صفحه قبل 1 2 3 4 5 6 7 صفحه بعد
<-blogads->